سنسور اکسیژن نیتروژن نسبت به سنسورهای اکسیژن معمولی چه عملکردی دارد؟

گسترش عملکردیسنسور اکسیژن نیتروژندر طراحی یکپارچه قابلیت تشخیص پارامتر دوگانه و مکانیسم کاتالیزوری انتخابی آن منعکس شده است. به عنوان مؤلفه اصلی سیستم کنترل انتشار ، دستگاه از طریق تجزیه و تحلیل شیب بالقوه الکترود حساس کامپوزیت و الکترود مرجع ، شناسایی همزمان اکسیدهای نیتروژن و اکسیژن را متوجه می شود. سنسورهای اکسیژن معمولی فقط به ویژگی های مهاجرت یون اکسیژن ماتریس اکسید زیرکونیوم برای نظارت بر نسبت سوخت هوا متکی هستند ، در حالی کهسنسور اکسیژن نیتروژنیک غشای کاتالیزوری متخلخل را در لایه الکترولیت جامد جاسازی می کند و از اختلاف جذب مولکول های گاز در هواپیماهای کریستالی خاص برای دستیابی به جداسازی مؤلفه استفاده می کند.

ساختار شبه گرا شیب در سیستم مواد ، پاسخ انتقال الکترونیکی به اکسیدهای نیتروژن را از طریق تنظیم باند انرژی افزایش می دهد ، و رابط پلاتین دوپ شده ماتریس اکسید زیرکونیوم تثبیت شده yttrium یک محل جذب شیمیایی ترجیحی برای مونوکس نیتروژن تشکیل می دهد. توزیع اندازه منافذ انتشار متخلخل درسنسور اکسیژن نیتروژنتداخل هیدروکربن ها را بهینه می کند ، و لایه کاتالیزور فلزی گرانبها باعث کاهش واکنش کاهش الکتروشیمیایی اکسیدهای نیتروژن می شود. واحد پردازش سیگنال اثر حساسیت متقابل را از طریق یک الگوریتم جبران پویا از بین می برد و غلظت اکسیژن مستقل و غلظت اکسید نیتروژن داده های دو کانال را خروجی می کند.

طراحی همگن سازی میدان دما از سیستم مدیریت حرارتی ثبات هدایت یون را تضمین می کندسنسور اکسیژن نیتروژندر طیف گسترده ای از شرایط عملیاتی ، جلوگیری از میرایی فعالیت کاتالیزوری ناشی از گرمای بیش از حد موضعی. تحقق این قابلیت تشخیص دوگانه به بهینه سازی هماهنگ مهندسی رابط مواد و سینتیک واکنش متکی است ، این امکان را به واحد کنترل می دهد تا به طور همزمان راندمان احتراق را اصلاح کند و وضعیت کار سیستم اگزوز پس از درمان را تنظیم کند ، در حالی که سنسورهای اکسیژن سنتی فقط یک بازخورد نسبت هوای تک بعدی را ارائه می دهند.