تفاوت بین سنسور اکسیژن نیتروژن (سنسور Nox) و سنسور اکسیژن

Both nitrogen and سنسورهای اکسیژننقش مهمی در نظارت بر انتشار گازهای خروجی خودرو و بهینه سازی عملکرد موتور دارند، اما تفاوت های قابل توجهی بین آنها وجود دارد.

در مرحله اول، از منظر عملکردی، سنسور اکسیژن در درجه اول محتوای اکسیژن در اگزوز موتور را کنترل می کند تا کنترل دقیق تزریق سوخت را تسهیل کند، در نتیجه به نسبت بهینه هوا به سوخت دست می یابد که کارایی سوخت را افزایش می دهد و انتشار آلاینده ها را به حداقل می رساند. در مقابل، سنسور اکسید نیتروژن به طور خاص سطوح اکسید نیتروژن را در گازهای خروجی تشخیص می دهد. از آنجایی که اکسیدهای نیتروژن آلاینده های زیست محیطی مضر هستند، تنظیم دقیق انتشار آنها برای حفظ محیط زیست بسیار مهم است.

ثانیاً، با توجه به اصول عملیاتی خود، سنسور اکسیژن یک سیگنال الکتریکی با اندازه‌گیری تغییرات غلظت اکسیژن در گاز خروجی تولید می‌کند، که سپس به واحد کنترل موتور رله می‌شود. در مقابل، سنسور اکسید نیتروژن از فناوری سنجش شیمیایی پیشرفته برای تعیین کمیت غلظت اکسید نیتروژن استفاده می کند و این داده ها را به سیستم کنترل الکترونیکی خودرو برای اجرای اقدامات لازم با هدف کاهش این انتشارات مضر انتقال می دهد.

علاوه بر این، در مورد سناریوهای کاربردی،سنسورهای اکسیژنبه طور گسترده در انواع مختلف وسایل نقلیه سوخت مورد استفاده قرار می گیرند و جزء حیاتی سیستم های مدیریت موتور مدرن را تشکیل می دهند. سنسورهای اکسید نیتروژن عمدتاً در خودروهای دیزلی و مدل‌های بنزینی رده بالای مجهز به سیستم‌های تصفیه پس از خروج اگزوز پیچیده یافت می‌شوند که برای مطابقت با استانداردهای آلایندگی دقیق‌تر طراحی شده‌اند.