تفاوت بین سنسور اکسیژن و سنسور اکسید نیتروژن چیست؟

هم سنسور اکسیژن و همسنسور اکسید نیتروژنسنسورهای بسیار مهم در سیستم انتشار اگزوز خودرو هستند. آنها نقش کلیدی در نظارت و کنترل آلاینده های موتور دارند، اما تفاوت های آشکاری بین این دو وجود دارد.

سنسور اکسیژن

عملکرد اصلی: نظارت بر غلظت اکسیژن در اگزوز موتور، به منظور کنترل نسبت هوا به سوخت، اطمینان از احتراق کارآمد موتور و کاهش انتشار گازهای مضر.

اصل کار: از مهاجرت یون های اکسیژن در الکترولیت جامد برای تولید سیگنال های الکتریکی که اندازه آن متناسب با غلظت اکسیژن است استفاده کنید.

نوع:

سنسور اکسیژن باند باریک: عمدتاً برای کنترل حلقه بسته استفاده می شود، فقط می تواند وضعیت مخلوط خیلی غنی یا خیلی کم چربی را تشخیص دهد.

پهنای باندسنسور اکسیژن: می تواند به طور مداوم نسبت هوا به سوخت مخلوط را از غنی به لاغر نظارت کند و به کنترل دقیق تری دست یابد.

محل: معمولا بین منیفولد اگزوز موتور و مبدل کاتالیزوری نصب می شود.

سنسور اکسید نیتروژن

عملکرد اصلی: تشخیص غلظت اکسیدهای نیتروژن (NOx) در اگزوز موتور و ارائه سیگنال های بازخورد برای سیستم کاهش کاتالیزوری انتخابی (SCR) برای کاهش انتشار NOx.

اصل کار: با استفاده از اصول الکتروشیمیایی، با اندازه گیری اندازه جریان، می توان محتوای NOx در اگزوز خودرو را به دقت آزمایش کرد.

نوع:

تیتانات زیرکونیوم: تیتانات زیرکونیوم به عنوان ماده حساس، با حساسیت و گزینش پذیری بالا استفاده می شود.

نوع اکسید زیرکونیوم: مشابهسنسور اکسیژن، اما مواد لایه حساس متفاوت است، عمدتا برای تشخیص NOx استفاده می شود.

موقعیت: معمولاً قبل از سیستم SCR برای نظارت بر غلظت NOx ورودی به سیستم SCR نصب می شود.